Debridement betekent het verwijderen van weefsel dat dood, vuil of beschadigd is.
Dit wordt gedaan zodat de wond daarna beter kan genezen, en er minder risico is op infectie.
Bij een debridement wordt ook het fibrineus beslag verwijderd. Dit is een wit-geel laagje op de wond met eiwitten, bacteriën en dode cellen. Dit laagje belemmert de wondgenezing en wordt daarom verwijderd.
Gezond of genezend weefsel wordt met rust gelaten.
Bij chronische of slecht genezende wonden, zoals decubitus of een diabetische voet, wordt soms meerdere keren een debridement uitgevoerd.
Er zijn ook speciale verbanden die het lichaam helpen om het dode weefsel op te ruimen.
Debridement kan een onderdeel zijn van het wondtoilet.
Uitspraak
In Nederland spreken we dit woord uit op z’n Frans: dee – brie – de – mah
Luister hier naar de correcte uitspraak.
De correcte uitspraak in het Engels is: Dih – Breed – Munt (luister hier)
Soms hoor je ook de (foutieve) versie: Dih – Bride – Munt
Schrijfwijze
Hoewel het een Frans leenwoord is, wordt debridement in Nederland zonder het accent (streepje) op de e geschreven.
Voorbeelden
1) De wondverpleegkundige voert wekelijks debridement uit bij een patiënt met een slecht genezende diabetische wond aan de hiel.
2) Een man wordt opgenomen na een grote hondenbeet in zijn linkerbeen. Tijdens de opname vindt er regelmatig debridement plaats om de wondgenezing te bevorderen.
3) Op de operatiekamer wordt dood weefsel van een brandwond chirurgisch verwijderd tijdens een uitgebreid debridement.
