Als je Geneeskunde studeert, krijg je er gratis en voor niks, een nieuwe taal bij. De medische taal, artsentaal, medisch jargon of hoe je het ook wilt noemen. Voor de geoefende spreker biedt het onbegrensde mogelijkheden, maar voor de leek is het angstaanjagend en onbegrijpelijk. Mijn fascinatie met die nieuwe taal heeft me altijd al beziggehouden. Eerst met de klassieke talen op de middelbare school, waar ik (ja echt waar) voor mijn lol het anatomisch zakwoordenboek las. Toen als student-assistent op verschillende afdelingen in het ziekenhuis, waar ik nog dictaten heb uitgewerkt tot medische brieven. Later als arts in het Caribisch gebied, waar de medische correspondentie me in alle talen om de oren vloog.

De medische taal met al haar Griekse en Latijnse woorden is soms een zegen, soms een vloek. Taal heeft meer invloed op ons dan we denken. Patiënten schrikken zich dood van een acute virale nasofaryngitis, maar zijn snel gerustgesteld als het een verkoudheidje blijkt te zijn. Sowieso kan het belang van heldere communicatie niet onderschat worden. Goed geïnformeerde patiënten maken namelijk gezonde keuzes. Helaas staan de medische dossiers en brieven nog steeds vol met jargon, in plaats van begrijpelijk Nederlands. Met De Hulpdokter help ik enerzijds patiënten op weg om hun medisch dossier beter te begrijpen. Daarnaast ondersteun ik, samen met een sterk team van vertalers, bedrijven met het nauwkeurig vertalen van medische teksten.