Comorbiditeit betekent dat de patiënt meerdere (chronische) ziektes tegelijk heeft.
De term comorbiditeit wordt gebruikt om aan te geven dat de patiënt meerdere (chronische) ziektes heeft, zonder dat je die ziekten hoeft op te noemen. Meestal zijn die ziektes al eerder in het medisch dossier genoemd, bijvoorbeeld in de voorgeschiedenis van de patiënt.
Gebruik van de term comorbiditeit
Stel je voor dat een patiënt longkanker heeft. Deze patiënt heeft een hoge leeftijd, en daarnaast enkele chronische ziekten. Namelijk COPD, hartfalen en dementie.
De patiënt wordt besproken op het MDO. De chirurg denkt dat het niet verstandig is om de patiënt te opereren. Hij denkt dat de patiënt de operatie mogelijk niet zou overleven, vanwege de uitgebreide comorbiditeit.
De chirurg bedoelt dus dat de operatie van de longkanker te zwaar is voor de patiënt, vanwege de chronische ziektes die hij daarnaast ook heeft.
Voorbeelden
1) Een patiënte van 81 jaar wordt opgenomen met een longontsteking. Vanwege de uitgebreide comorbiditeit schat de longarts de kans op herstel laag in.
2) Rokers hebben een hoog risico op comorbiditeit, zoals hoge bloeddruk, hartklachten en beroertes.
3) Een jongeman wordt behandeld voor een alcoholverslaving. Bij verslaving is er vaak sprake van comorbiditeit, zoals ADHD of depressie.
